Ustawa o ekonomii społecznej na ostatniej prostej

Ekonomia społeczna nie jest w Polsce pojęciem nowym. Instytucje publiczne oraz niepubliczne – za pomocą szeregu instrumentów – zapewniają wsparcie podmiotom ekonomii społecznej od blisko 20 lat, co w dużej mierze przekłada się na to, że zatrudnienie w nich znajduje dziś ok. 200 tys. osób. Mimo to, dotychczas funkcjonowanie przedsiębiorstw społecznych nie regulowała odrębna ustawa. Wiele jednak wskazuje na to, że już niebawem to się wreszcie zmieni – na początku czerwca br. rząd przyjął projekt ustawy o ekonomii społecznej.

Co znalazło się w projekcie ustawy?

Projekt ustawy precyzyjnie określa m.in. szczegółową definicję osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym, organizację i zasady działania przedsiębiorstwa społecznego, zasady uzyskiwania i utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego oraz dostępne instrumenty wsparcia dla podmiotów ekonomii społecznej – zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym.

Osoby zainteresowane pełną treścią ustawy wraz z uzasadnieniem, znajdą linki do dokumentów źródłowych w dalszej części artykułu. Poniżej zaś prezentujemy najważniejsze założenia w/w ustawy:

• status przedsiębiorstwa społecznego będą mogły uzyskać: spółdzielnie socjalne, organizacje pozarządowe, spółdzielnie pracy, spółdzielnie inwalidów i niewidomych, centra i kluby integracji społecznej, warsztaty terapii zajęciowej oraz zakłady aktywności zawodowej,
• działalność przedsiębiorstw społecznych ma na celu reintegrację zawodową i społeczną osób zagrożeniem społecznym lub realizację usług społecznych
• status przedsiębiorstwa społecznego nadawał będzie wojewoda w trybie decyzji administracyjnej. W kompetencjach wojewody będzie także sprawowanie nadzoru nad spełnianiem wymogów określonych w ustawie o ekonomii społecznej,
• za koordynowanie działań z obszaru ekonomii społecznej na poziomie krajowym odpowiadać będzie minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, a na poziomie regionalnym – samorząd województwa,
• przedsiębiorstwo społeczne powinno zatrudniać nie mniej niż 3 osoby na podstawie umowy o pracę lub spółdzielczej umowy o pracę na min. ½ etatu,
• osoby zagrożone wykluczeniem społecznym powinny stanowić min. 30% ogółu zatrudnionych w przedsiębiorstwie społecznym,
• przedsiębiorstwo społeczne nie będzie mogło dzielić zysku lub nadwyżki pomiędzy swoich członków, pracowników lub akcjonariuszy,
• dla każdego pracownika, którego zatrudnienie zostało wsparte ze środków publicznych, przedsiębiorstwo społeczne będzie musiało opracować indywidualny plan reintegracyjny
• wszystkie podmioty, które uzyskają status przedsiębiorstwa społecznego, będą mogły ubiegać się o jednorazowe dotacje na utworzenie stanowiska pracy dla osób skierowanych przez Powiatowe Urzędy Pracy oraz finansowanie części kosztów wynagrodzenia takich osób (dotychczas było to mocno ograniczone)
• przedsiębiorstwa społeczne będą mogły starać się o refundację składek na ubezpieczenie społeczne pracowników zagrożonych wykluczeniem społecznym
• przedsiębiorstwa społeczne uzyskają możliwość skorzystania z ulg podatkowych, np. ze zwolnienia z CIT od swoich dochodów
• przedsiębiorstwa społeczne wciąż będą mogły korzystać z usług wsparcia świadczonych na poziomie regionalnym przez ośrodki wsparcia ekonomii społecznej akredytowane przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej

Kiedy projekt stanie się prawem?

~pz